De trigger? De trigger bij mij om er echt mee verder te gaan kwam na een ontmoeting in 2018 met Chris Bangle (ex designhoofd BMW – Rolls -Mini). Het was Chris die mij ervan overtuigde om te geloven in wat je doet, ongeacht wat het resultaat mag wezen. Als het maar vanuit passie en gedrevenheid komt, ben je al een eind ver. En hij had gelijk... Ondertussen is de interesse in mijn werken al serieus gegroeid. Weliswaar blijf ik naar West-Vlaamse redenering bescheiden en zien we wel waar het ons brengt. Ik werkte eerst onder mijn alter ego Perpetua Infinitum, wat staat voor iets wat altijd voortbeweegt en dit oneindig. Zo voel ik het ook aan qua mogelijkheden en inspiratie.
In trance? Jazeker, wanneer ik een werk start ga ik in een soort van roes, moeilijk uit te leggen. Wat ik wel weet, is dat het een verslaving is. Het geeft een soort rush wanneer die kleuren en lijnen samensmelten tot één geheel.
Doel? Mijn grootste doel is om mensen te laten mee voelen wat ik op het doek breng. Een goed doek is voor mij nog altijd één waar je uren kunt blijven naar kijken. Ik omschrijf met verf wat er speelt. Ik probeer mijn werken, zelfs al zijn ze soms donker van aard, toch een positief geladen boodschap mee te geven. Een onrustig schilderij moet voor mij tegelijk een zekere stilte en rust uitstralen. Dan is mijn opzet geslaagd. Ook een kwinkslag naar onze huidige maatschappij trouwens waarin alles om 'druk' gaat . Zielig eigenlijk. Een oase van rust met een vleugje onstuimigheid, zo kun je mijn werk nog het best omschrijven.
Inspiratie? Die haal ik uit de dagdagelijkse prikkels om mij heen, in mijn entourage, maar evengoed invloeden wereldwijd.